Στρες - Άγχος
Οι διαμάχες και οι παρεξηγήσεις που πηγάζουν από τις παρορμήσεις μας, γίνονται σπόροι άγχους. Το άγχος βρίσκει την πιο κατάλληλη ευκαιρία για να εισβάλει στη ζωή μας και αυτή είναι, όταν έχουμε χάσει τους στόχους μας.
Ένας από τους ορισμούς του άγχους είναι: Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την κανονική συμπεριφορά, σωματική, ή ψυχολογική, ευχάριστη ή δυσάρεστη. Σημαντικό είναι να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε πότε βρισκόμαστε σε κατάσταση έντονου άγχους, και να το αντιμετωπίσουμε, πριν μας δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, αν το αφήσουμε και γίνει χρόνιο, τότε ίσως μας προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες.
Όταν ένα άτομο βρίσκεται σε μια αγχώδη κατάσταση, ολόκληρος ο οργανισμός του ετοιμάζεται για μία έντονη σωματική δραστηριότητα, ή για να προχωρήσει στην επίλυση του προβλήματος, ή για να υποχωρήσει και να αποφύγει να το αντιμετωπίσει, και στις δυο περιπτώσεις στο σώμα του, θα εμφανιστούν οι ίδιες μεταβολές με ορισμένες τροποποιήσεις.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ
Είναι γνωστό ότι όταν ο εγκέφαλος δεχθεί ερεθίσματα, τα αναλύει, και αναλόγως δίνει τις εντολές του για κινητοποίηση. Συγκεκριμένα ένας αδένας μας, η υπόφυση, που βρίσκεται στον υποθάλαμο στη βάση του κρανίου, στέλνει σήμα μέσω της έκκρισης μιας ορμόνης της ΑCTH (Adrenal Corticotropin Hormone) φλοιοεπινεφριδιοτρόπος ορμόνη , που μεταφέρει το σήμα για κινητοποίηση μέσα στη κυκλοφορία του αίματος, που στη συνέχεια μεταφέρεται στα επινεφρίδια . Τα επινεφρίδια είναι δυο βασικοί αδένες του σώματος, που εδρεύουν πάνω από τα νεφρά και παράγουν τις κατεχολαμίνες δηλαδή την αδρεναλίνη και την νοραδρεναλίνη, ορμόνες οι οποίες είναι απόλυτα αναγκαίες για την επείγουσα άμυνα του οργανισμού σε κατάσταση άγχους.
ΣΥΜΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ
Όταν το σώμα μας βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση άγχους, μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση προσωρινά της αρτηριακής πίεσης, οι ρυθμοί της καρδιάς επιταχύνονται, με αποτέλεσμα να μεταφέρεται γρηγορότερα αίμα εμπλουτισμένο με οξυγόνο και ενέργεια στους ιστούς του σώματος, όπως στους μύες, τον εγκέφαλο, και τα σπλάχνα. Αν δεν διοχετευθεί δημιουργικά η ενέργεια αυτή, σε μια σωματική εκτόνωση είναι αναμενόμενο ότι θα δημιουργηθούν τα προβλήματα που προαναφέραμε, πιο αναλυτικά σπλαχνικές διαταραχές στο στομάχι,(όπως γαστρίτιδα, έλκος )στο έντερο, στην ουροδόχο κύστη, σπασμό των σφιγκτήρων του πεπτικού συστήματος του πυλωρού, της ειλεοκολικής βαλβίδας και του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού, της ουροδόχου και χοληδόχου κύστης. Ο ρυθμός της αναπνοής επιταχύνεται, όπως και παροξύνσεις άσθματος. Ο θύμος αδένας και οι λεμφαδένες συρρικνώνονται, και πολλά άλλα.
Οι κατεχολαμίνες οι ορμόνες που εκκρίνονται όταν βρισκόμαστε σε μία αγχώδη κατάσταση, επηρεάζουν επίσης τον μεταβολισμό των υδατανθράκων, ιδιαίτερα η αδρεναλίνη, προκαλούν υπεργλυκαιμία λόγω διάσπασης του γλυκογόνου του ήπατος. Το ουρικό οξύ αυξάνεται, τα λιπαρά οξέα μπορούν να κινητοποιηθούν από τις παρακαταθήκες λίπους μέσα στη κυκλοφορία του αίματος, και επόμενο είναι κάτω από τέτοιες συνθήκες να δημιουργηθούν θρόμβοι στο αίμα, παρατηρούμε δηλαδή αύξηση του ινωδογόνου και των αιμοπεταλίων, που συντελούν στην αύξηση της πήξης του αίματος, που αυτό συνεπάγεται αύξηση των θρομβοεμβολικών επεισοδίων. Το αμυντικό μας σύστημα κάτω από τέτοιες συνθήκες βρίσκεται σε κατάσταση ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ. Άλλος δείκτης έντονου άγχους είναι επίσης, η εφίδρωση.
Φυσικά κάθε άτομο που αντιμετωπίζει μια αγχώδη κατάσταση αντιδρά διαφορετικά, και αυτό οφείλεται στη ποσότητα της νοραδρεναλίνης που εκκρίνεται. Σε ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα πρωτοβουλίας σε μια κατάσταση, σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο, για παράδειγμα ένας οδηγός αγωνιστικού αυτοκινήτου , ένας κυνηγός που προσπαθεί να πιάσει το θήραμα του, έχει παρατηρηθεί ότι η νοραδρεναλίνη είναι σε υψηλότερα επίπεδα.
Πολλά άτομα, κλείνονται στον εαυτό τους χωρίς να εκφράζουν εγκαίρως αυτό που πραγματικά νοιώθουν ή τους απασχολεί, δημιουργώντας άγχος όχι μόνο στον εαυτό τους, αλλά και στους ανθρώπους του περιβάλλοντος τους, γιατί δημιουργούνται ερωτηματικά και τις περισσότερες φορές λάθος ερμηνείες. Ένας μεγάλος φιλόσοφος έλεγε ότι, είναι καλύτερα να εκφράζουμε αυτό που αισθανόμαστε, παρά να προσβάλουμε τον άλλο με την σιωπή μας. Είναι φυσιολογικό να μην είμαστε συνέχεια χαρούμενοι, δεν πρέπει να αρνούμαστε τη θλίψη στη ζωή μας, άλλωστε δεν θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε, οι δυσκολίες μέσα σε κάποια όρια, μας δυναμώνουν, μας αναγκάζουν να ενεργοποιηθούμε, όταν βλέπουμε δυσάρεστες καταστάσεις γύρω μας αν δεν μπορούμε να συμβάλουμε για να τις διορθώσουμε, ας μην ασκούμαστε στο άθλημα του παραπόνου, γιατί απλούστατα μεταφράζεται σε άγχος, και το άγχος δεν το δημιουργούν οι εξωτερικές καταστάσεις, αλλά η δική μας ερμηνεία που δίνουμε, πως εμείς αντιλαμβανόμαστε μια κατάσταση, ένα πρόβλημα, και φυσικά αυτό εξαρτάται από τις εμπειρίες μας, και το επίπεδο της συνειδητότητας μας.
Υπάρχουν άτομα που γίνονται άκαμπτα γιατί είναι τελειομανείς, και υποφέρουν από πριν τις συνέπειες των πράξεων τους, και το χαρακτηριστικό τους είναι ότι πάντα φταίνε οι άλλοι. Καλό είναι να θυμούμαστε ότι δεν υπάρχει πουθενά τελειότητα, αρκεί πάντα να προσπαθούμε για βελτίωση, να αποφεύγουμε να αναλύουμε τι πήγε στραβά, αλλά να προσπαθούμε να τελειοποιήσουμε τις αρετές μας, και φυσικά τον εαυτό μας, να μπούμε στη ροή της ζωής γιατί η ζωή υπόκειται σε εξέλιξη, και είναι πιο παραγωγικό να κτίζεις αυτό που θα υπάρχει, παρά να αναλύεις αυτό που υπήρξε. Οι άνθρωποι που κοιτάνε στο μέλλον, δεν κολλάνε σε εμμονές ούτε μένουν στάσιμα τα μυαλά τους, ούτε ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές των άλλων, αντιθέτως προχωρούν αισιόδοξοι στο μέλλον με τις δικές τους σκέψεις για οδηγό.
Υπάρχουν περιπτώσεις που το σώμα δεν μπορεί να κάνει τίποτα, και παρουσιάζεται μια κατάσταση "παγώματος", έχει παρατηρηθεί σε άτομα που υπήρξαν αιχμάλωτοι πολέμου. Οι συνθήκες παθητικού τρόμου, συνήθως επιβραδύνουν όλες τις λειτουργίες του σώματος. Ορισμένοι δε υποστηρίζουν ότι το άγχος είναι από τα ισχυρότερα αντισυλληπτικά.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
Υπάρχει ένα ΕΡΕΘΙΣΜΑ που ενεργοποιεί το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, γίνεται ένας ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, το σώμα μας θα αντιδράσει, θα κινητοποιηθεί, στη συνέχεια το ΣΤΜΠΑΘΗΤΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ στέλνει το σήμα του στα ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΑ , που εκκρίνουν τις ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΧΟΛΑΜΙΝΕΣ και οι ορμόνες συνεχίζουν το έργο τους.
Όταν το σώμα είναι σε κατάσταση ΔΡΑΣΗΣ, όπως για παράδειγμα ένας αθλητής οι καρδιακοί του παλμοί μπορεί να φθάσουν μέχρι 200, που θεωρείται σχεδόν το ανώτερο όριο, ταυτόχρονα εκκρίνεται και μεγάλη ποσότητα νοραδρεναλίνης που αυξάνει την αποδοτικότητα του εγκεφάλου, και φυσικά επιταχύνει τα αντανακλαστικά, αλλά και υπερφορτώνει το σώμα, αν το σώμα καταναλώσει όλη αυτή την ενέργεια την αποκαλούμενη καύσιμη ύλη σε μια σωματική δραστηριότητα, τότε οι πιο πάνω συνθήκες θεωρούνται φυσιολογικές.
Αθλητές όπως οι ποδηλάτες, οι κωπηλάτες οι αθλητές στίβου άτομα που ασχολούνται με διάφορα αθλήματα που το σώμα τους κινείται έχουν υγεία και ευεξία, δεν συμβαίνει το ίδιο με ένα οδηγό αγωνιστικού αυτοκινήτου, που το σώμα του δεν καταναλώνει την συγκεκριμένη ενέργεια γιατί κάνει περιορισμένες κινήσεις, έτσι δικαιολογείται γιατί το πλάσμα του αίματος τους σε μερικούς οδηγούς φαίνεται γαλακτώδες, λόγω των περισσευούμενων λιπαρών στοιχείων.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή έχουμε υποχρέωση στον εαυτό μας να τα λύσουμε όσο καλύτερα μπορούμε, αν δεν τα αντιμετωπίσουμε είναι γνωστό ότι θα επανεμφανισθούν. Φοβόμαστε την αλλαγή, και όμως βαθειά μέσα μας ξέρουμε ότι υπάρχει η δύναμη αυτή, που μας δημιούργησε και που μας παρέχει την δυνατότητα να επιλέξουμε πως θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ότι πρόβλημα έχουμε. Με το ένα δέκατο του εγκεφάλου όπως μας λένε οι επιστήμονες καταφέραμε να πάμε τόσο σε ύψος στους αιθέρες όσο και σε βάθος στις θάλασσες, γιατί βάζουμε περιορισμούς? γιατί κλεινόμαστε σε φυλακές και φθείρουμε ότι καλύτερο μας χάρισε η ΦΥΣΗ την υγεία μας πνευματική και σωματική?
Ας διώξουμε όλες τις αρνητικές σκέψεις, γιατί οι σκέψεις είναι σαν σύννεφα που περνούν, και να αποφύγουμε τις σχέσεις με άτομα που χαρακτηρίζονται σαν ενεργοβόρα βαμπίρ που υποσκάπτουν την αυτοεκτίμηση μας, και να εκμεταλλευθούμε ευκαιρίες, να κάνουμε πράγματα απλά, για μας, μια βόλτα στην εξοχή, να θαυμάσουμε τη φύση, να ασκήσουμε το σώμα μας, που είναι το όχημα μας και ένα καλό όχημα, μας καλλιεργεί την εμπιστοσύνη στη ζωή μας. Να βάλουμε άσκηση στο πρόγραμμα μας γιατί αυξάνει τον μυϊκό τόνο, και απελευθερώνει ενδορφίνες – οι αποκαλούμενες και οι ορμόνες της ευτυχίας, που βοηθούν τον άνθρωπο να πάρει τον δικό του προσωπικό δρόμο για την προσωπική του εξέλιξη και ευημερία, όταν το άτομο μείνει μόνο του και αδειάσει από όλους και όλα, τότε μπορεί να έλθει σε επαφή με άλλες πτυχές του εαυτό του, να γνωρίσει αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟ" να προσπαθήσει να μιλά με τον τρόπο του με το δημιουργό του, και να πάρει τα ινία της ζωής του στα δικά του χέρια. Η χοροθεραπεία επίσης σε οποιαδήποτε μορφή ,έχει πολυάριθμες θεραπευτικές εφαρμογές.
Όταν κάποιος το πετύχει αυτό το στρες απενεργοποιείται και όλα επανέρχονται στο φυσιολογικό τους ρυθμό. Το αμυντικό σύστημα ισχυροποιείται, η πίεση επανέρχεται σε φυσιολογικά πλαίσια, η ψυχική κατάσταση βρίσκεται σε γαλήνη, το μυϊκό σύστημα ηρεμεί και πολλές άλλες λειτουργίες επανέρχονται στο κανονικό.
Ο εγκέφαλος παίρνει θετικά ερεθίσματα και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο, όταν ο διακόπτης του νευρικού συστήματος θέσει σε λειτουργία τα ερεθίσματα και ίσως η μόνη επιστήμη που μπορεί να το χειριστεί αναίμακτα και άνευ φαρμάκων είναι η ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ, που ελευθερώνει την πίεση που ασκείται στο νευρικό σύστημα μέσω των ανατάξεων και επανέρχεται η φυσιολογική λειτουργία των νεύρων και διώχνει όλα τα συμπτώματα που προκλήθηκαν από τις πιέσεις των νεύρων που αποκαλούμε στην επιστήμη της χειροπρακτικής υπεξαρθρήμα.(subluxation)
Ο πόνος μπορεί να γίνει αιτία γνώσης, για παράδειγμα ένα άτομο μπορεί να αναπολεί στιγμές και να χαίρεται, όταν όμως γίνεται συνήθεια χάνει την πραγματικότητα, και η μελαγχολία εδρεύει στο μυαλό του γιατί τον κόβει από το μέλλον, κρατάει έτσι ανοικτές πληγές, τις εμποδίζει να επουλωθούν και δεν ζει το τώρα, μένει μετέωρος στις αναμνήσεις, που ο χρόνος τις έχει παραμορφώσει. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, να καταλάβουμε ότι το παρελθόν και το μέλλον συναντιούνται στο παρόν, και είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε με την παρούσα στιγμή.
Ο άνθρωπος που μπορεί να συγκρατηθεί δεν βάζει ποτέ τον εαυτό του σε κίνδυνο, και αν είναι ολιγαρκής δεν αφήνει τον εαυτό του σε δύσβατους δρόμους. Η ανθρώπινη ψυχή πρέπει να είναι ελεύθερη για να χαρεί τη ζωή, και να μη δεσμεύεται από άτομα και καταστάσεις που τον κρατούν δεμένο στα συναισθήματά τους. Ο αγώνας του είναι να τα ξεπεράσει και να φθάσει στην ΑΓΑΠΗ, η αγάπη θα του δώσει την ελευθερία του να βγει από τη φυλακή του και να πετάξει σε ουρανούς χωρίς σύννεφα, η υγεία και η γαλήνη θα είναι οι σύντροφοι του. Οι αξίες και τα χαρίσματα άλλων ανθρώπων μπορούν να μετατραπούν σε προκλήσεις, για να μάθουμε και να φθάσουμε στον πραγματικό μας προορισμό, με κατανόηση και αποδοχή, χωρίς αισθήματα ανωτερότητας και αλαζονείας.
Όταν κάνουμε το ταξίδι στον εσώτερο μας εαυτό και γνωρίσουμε τον εαυτό μας τότε σεβόμαστε την ατομικότητά μας, φεύγει το άγχος και αγαπάμε τη ζωή, τους ανθρώπους, αλλάζει η ζωή μας και δημιουργούμε καινούργιες συνθήκες, μπαίνουμε σε μια ροή που μαθαίνουμε να δίνουμε και να παίρνουμε – είναι η ροή της αγάπης, ακόμη και σε στιγμές δύσκολες βρίσκουμε μια ισορροπία και τα ξεπερνάμε γιατί μαθαίνουμε και αφήνουμε να μας φωτίσει η δύναμη της ζωής ,που ενυπάρχει μέσα μας, και με αυτή τη δύναμη πρέπει να βρισκόμαστε ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ.
Διάφορα άτομα υποστηρίζουν ότι η ψυχολογία, η ψυχανάλυση και τα φάρμακα δεν αρκούν για να θεραπεύσει κάποιος τις νευρώσεις του. Θα ήτανε μεγάλη ανακούφιση να μιλούσαμε για τους φόβους μας, τα άγχη μας ή ότι άλλο μας απασχολεί με τα μεγάλα πνεύματα της ιστορίας όπως τον Πλάτωνα, τον Καρτέσιο, τον Αριστοτέλη κ.α. και να βρίσκαμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας, θα μας έδιναν φτερά. Κανένα φάρμακο δεν μπορεί να μας κάνει να μάθουμε τον εαυτό μας, ή να πετύχουμε τους στόχους μας ή να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας, και στη προσπάθεια αυτή ορισμένοι μπορεί να οδηγηθούν στη κατάθληψη.
Ο Λου Μαρτίνοφ υποστηρίζει ότι η κατάθλιψη οφείλεται
- όταν κάτι δεν λειτουργεί σωστά στον εγκέφαλο, που οφείλεται σε μια γενετική αλλοίωση, και φυσικά χρειάζεται ιατροφαρμακευτική αγωγή για να βοηθηθεί.
- Στη κατάχρηση ναρκωτικών και διαφόρων ουσιών όπως και το αλκοόλ. Φυσικά και εδώ θα χρειαστεί ιατροφαρμακευτική αγωγή.
- Σε τραύματα από παιδική ηλικία.
- Σε απρόσμενο γεγονός.
Όταν αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και κατανοήσουμε τα συναισθήματα που μας προκάλεσε, βλέπουμε τις επιλογές που έχουμε και τότε μόνο παίρνουμε τις κατάλληλες αποφάσεις. Πολλές φορές είναι καλό για λίγο να αποσυνδεθούμε από τον εξωτερικό κόσμο, και να συνδεθούμε με την εσωτερική μας δύναμη, που μας προσφέρει θετική ενέργεια, είναι ευεργετικό να το κάνουμε, είναι το εσωτερικό μας ταξίδι, ένα ταξίδι στον οίκο της ψυχής μας από όπου θα αντλήσουμε χαρά, και το γέλιο θα γίνει σύντροφος στη ζωή μας, το γέλιο δρα σαν αναισθητικό κατά του πόνου, βοηθά ώστε τα προβλήματα να απαλύνονται, εν αντιθέσει με τον θυμό που ανεβάζει την αρτηριακή πίεση, και πυροδοτεί την ανδρεναλίνη, και προκαλεί στομαχικές διαταραχές.
Δεν χρειάζεται να θυμώνουμε με ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να μην μας αγαπήσουν, και να θυμούμαστε, ότι η αυτολύπηση είναι από τις πιο τοξικές ουσίες.
Ο Μαρσέλ Προυστ μας έχει δηλώσει « το αληθινό ταξίδι ανακάλυψης δεν είναι να αναζητήσεις καινούργια τοπία, αλλά να έχεις καινούργια μάτια, και αυτό θα το πετύχεις αν έχεις ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Η ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, θα σας βοηθήσει να δείτε τη ζωή με καινούργια μάτια.